Lasing

Hindi ka lasing, sabi mo,

pero hahawak-hawak ka

sa iyong ulo. Nagrereklamo ka pa,

habang inaalalayan kita papasok

ng bahay dahil pagewang-

gewang na ang lakad mo.

Taob ang ilang bote ng pulang kabayo

sa iyo. Madaldal ka pa, sabi mo sa akin:

No match. Hindi ako babaeng

madaling malasing. Putang ina ka,

mahal kita, pero pagmamay-ari ka ng iba.

Napangiti lang ako, at napanganga

habang pinagmamasdan kita

at ang mamula-mula mong pisngi,

ang buhok mong kakulay ng gabi

na walang bituwin, purong itim,

at ang kurba ng iyong katawan

na kitang-kita sa hapit mong damit.

Napaisip tuloy ako, na akin ka

sa gabing ito. Na sa gabi lang

na ito, magkakasala tayo. Pero

hindi maaari, dahil lasing ka,

at di mo alam ang pinagsasabi mo.

Ang pantasya kong ito ay nabulahaw

dahil buong giting kang sumigaw

na hindi nga ako lasing!

At may kadugtong pang mahal kita,

sana hindi ka sa kaniya.

Hindi tiyak kung ano

ang dapat kong gawin,

kung maniniwala ba sa iyo

kahit na lasing ka o kahit

sabihin mo na

may tama ka lang.

Marahil,

tinamaan ka nga.